لیفتراک ( بالابر، کامیون بالابر، بالابر و کامیون) یک کامیون صنعتی است که برای برداشتن و انتقال مواد در فواصل کوتاه استفاده می شود. این لودر در اوائل قرن بیستم توسط شرکت های مختلف، از جمله کلارک، ساخته شد. از زمان جنگ جهانی دوم استفاده و توسعه لیفتراک در سراسر جهان بسیار گسترش یافته است. بالابرها تبدیل به یک قطعه ضروری در تولید و انبارداری می شوند. در سال 2013، 20 تولید کننده در سراسر جهان فروش 30.4 میلیارد دلار را با 944،405 دستگاه به فروش می رساند.
تاریخچه
آغاز جنگ جهانی دوم، مانند جنگ جهانی اول قبل از آن، استفاده از بالابرها را در تلاش برای جنگ تحریک کرد. پس از جنگ، روش های کارآمدتری برای ذخیره سازی محصولات در انبارها اجرا شد. انبارها نیاز به کامیونهای بالابر قابل حمل داشتند که می توانستند به بالاترین سطح برسند و مدل های جدید ساخته شده بود که این نیاز را پر می کرد. به عنوان مثال، در سال 1954، یک شرکت بریتانیایی به نام Lansing Bagnall، محصولاتی را که اولين بار به عنوان نخستين کامیون برقی( لیفتراک برقی ) شناخته شد، توسعه داد. در طول 1950 و 1960، ایمنی اپراتور به علت افزایش ارتفاع و ظرفیت های بلند افزایش یافت. ویژگی های ایمنی مانند پشت صندلی های عقب و قفل های اپراتور، شروع به اضافه شدن به لیفتراک های تولید شده در این دوره شد. در اواخر دهه 1980، طراحی ارگونومیک در طرح های جدید به منظور بهبود راحتی اپراتور، کاهش آسیب و افزایش بهره وری صورت گرفت. در دهه 1990، انتشار گازهای خروجی از عملیات بالابر شروع شد و به استانداردهای انتشار برای تولید کنندگان بالابر در کشورهای مختلف اعمال شد. معرفی لیفتراک های AC به همراه تکنولوژی سوخت سلول نیز در حال پیشرفت در توسعه لیفتراک هاست .
عملیات عمومی
بالابرها برای بارهای با حداکثر وزن مشخص و یک مرکز مشخص گرانش پیش بینی شده اند. این اطلاعات در کاتالوگ ارائه شده توسط سازنده ارائه شده است و بارها نباید از این مشخصات تجاوز کند. در بسیاری از حوزه های قضایی، تغییر نام و یا حذف اسم مستعار بدون اجازه تولید کننده ممنوع است.
یک جنبه مهم از عملکرد لیفتراک است که باید دارای فرمان چرخ عقب باشد. در حالی که این باعث افزایش توانایی در موقعیتهای پیچیده می شود، از تجربه سنتی راننده با دیگر وسایل نقلیه چرخان متفاوت است. بالابرها یک عنصر مهم انبارها و مراکز توزیع هستند. ضروری است که این سازه ها طراحی شوند تا جابجایی کارآمد و ایمن خود را در نظر بگیرند.
کنترل بالابر و قابلیت های آن
قسمت هیدرولیکی لیفتراک با استفاده از اهرم های مستقیم به سوئیچ های هیدرولیکی و یا توسط کنترل کننده های الکتریکی کنترل می شود.
لیفتراک ها در طیف وسیعی از ظرفیت بار در دسترس هستند. در یک انبار معمولی، اکثر لیفتراک ها ظرفیت بار بین یک تا پنج تن را دارند. ماشین های بزرگتر، ظرفیت بالابرنده تا 50 تن، برای بلند کردن بارهای سنگینتر از جمله برای کانتینرهای حمل بار استفاده می شوند.
در زیر لیستی از انواع لیفتراک آمده است:
پالت تراک دستی(جک پالت) – هیچ سیستم قدرت برقی ندارد.و از قدرت عضلات اپراتور برای جابجایی و بارگذاری استفاده می شود.
پالت تراک برقی : جهت جابه جایی پالت استفاده می شود و با موتور الکتریکی حرکت میکند.
استکر : معمولا برقی هستند و از آن ها در انبارهایی با سالن های و راه روهای کوچک طراحی شده اند.
لیفتراک : درانواع برقی، دیزلی ، بنزینی و گازی و یا ترکیبی از چند سوخت ساخته می شوند و برای حمل بار و جابه جایی و یا بالابردن بار مورد استفاده قرار میگیرند.
لطفا مطالب آموزشی راجع به لیفتراک برقی داخل ساییتون بزارید
با سلام. بزودی مطالب جالبی روی سایت گذاشته میشه